Vlaggetjes & Melaniaans

Als je iets heel graag wilt, moet je het gewoon doen. Dan kan het eigenlijk niet bestaan dat het je  niet lukt omdat je te lui bent om er je bed voor uit te komen, of omdat je vol zit met excuses om het nog even niet  te doen, of omdat je simpelweg niet durft.
Wie een blog wil schrijven moet een account aanmaken, een lay-out verzinnen, een naam, lettertypes kiezen… En dat moet perfect.
Om over de tekst nog maar te zwijgen, want die moet foutloos qua stijl, spelling, interpunctie en zo meer, en ik twijfel toch regelmatig of iets aan-elkaar-moet-of-gewoon-los.
Van opbouwende kritiek kan de mens alleen maar groeien, maar wat als iemand iets écht lelijks of onaardigs zegt over dat wat ik met veel plezier schrijf? Het zou de pret wel drukken.

Alles wat ik in feite nodig had was een bescheiden schop onder mijn beschaafde achterste.
Vriend René is niet een heel grote lezer, maar wel een goede luisteraar met een praktische inslag.
En zo kwam het dat hij voor mijn verjaardag een website bouwde met mijn naam erop. Lay-out helemaal naar wens, les in “hoe bedien ik mijn website” volgt spoedig. Probleem 1 opgelost. Ik ben hem ontzettend dankbaar!
Foutloze tekst? Bij een eigen site hoort een eigen taal: Melaniaans. Zo nu en dan kom je wellicht een woord tegen in een andere spellingsvorm dan je gewend bent, of een niet zo standaard geformuleerde zin. Dat is niet fout, dat hoort zo!
En reacties die echt héél ongezellig zijn? Ik ontdekte zojuist een icoontje in de vorm van een vuilnisbakje. Het werkt, en ik kan zelfs kiezen tussen “trash” en “spam”!

Een dierbaar iemand zei me ooit dat je dagen waarop je iets belangrijks doet of besluit in je agenda moet markeren met een vlaggetje. Nu kan ik nog geen poppetje tekenen laat staan een vlaggetje, maar ik heb niettemin een poging gedaan. Vandaag is het vlaggetjesdag.

Als je naam ergens opstaat, dan moet je het pakken.

www. melaniedumee.nl

Vrij prominent, mag ik wel zeggen! 🙂